Öteki Mektuplarım III

Sevgili günlük,

Dün akşam tarçınlı likörümü bitirdim, üzerine de bir şişe beyaz şarabımı açtım. Akabinde Ankara'dan bir telefon ile Covid testimin pozitif olduğunu öğrendim. 

Aslında dört gündür hastayım, iş çıkışı gelir gelmez yatıyorum evet fakat kesinleşmesi beni biraz şaşırttı. Normal şartlarda hissetmediğim bir his vardı boğazlarımda, alışık olmadığım da bir öksürük. Üşütmeye bağlamadım pek çünkü olağanın dışında pek bir şey yoktu. Akşam başlayan halsizliklerim de en sonunda beni test yapmaya yönlendirdi ve evet; şimdi resmi bir covid19 üyesiyim. Aileye katıldığım için gururluyum. Fakat şunu merak ediyorum. Aşırı yakın temasta bulunduğum insanlara neden bulaşmadı?
Kimden geçmiş olabileceğini kestiremiyorum çünkü her gün onlarca insanla temastayım, muhtemelen iş sonrası bir zamandan. 

Enteresan bir şekilde üç gündür evde yatmaktan başka bir şey yapamıyorum-alkol dahi içemedim halsizlikten. Yine de günlerin ateşi yanıyor mu göreceğiz.

Bu arada sana evimizin yeni üyesinden bahsetmiş miydim? Evet küçük bir kedi fakat geleceği hakkında büyük şüpheler içindeyim. Lordlar kalmasına müsaade etmeyecekler gibi.

Tatlı kediler gibi güzel insanlar da var yaşamda. Hatta güzel yemekler ve şarkılar.

Bir de enteresan insanlar var. Ayaklarına taş değse muhakkak suçlayacak odakları iki yıl önceden hazırdır. Her zaman narsisizmin bayrağıyla yalınayak dört nala koşarlar. Gerçeği dillerine dolayıp gerçeküstü sahteliklerine sizleri de inandırmaya canla başla emek verirler. Siz hayır dediğinizde evetin kölesi kesilip, evet dediğinizde ise sizi yaka paça fırlatırlar pencereden hemen. Sevgi sömürücüleridirler, şırınga ile hızlıca tüketip peşinden ateşe verirler etrafı. Sizi asla umursamayıp size göre yaşarlar hayatlarını. Arkadaşını, yemeğini, kıyafetini size göre seçer; çünkü hoşnutsuz olmalısınız. Bireysel görüşü, kararları arzuları yoktur. Gösterişi vardır, sizi rahatsız etmek için yirmi kilometreden eğreti yaşamını gözünüze sokmaya çalışır. Uzaktan izler her nefesinizi ki nispet yapabilmeli her an. Tutarsız, güvenilmez, kişiliği oturmamış ve her zaman ikilidirler-hatta çoktan seçmeli-. Bu tür insanlara ne saygım ne de sevgim mevcut. Yara bandı öneririm.

Tabi bir hafta evde ne yapacağız beni düşündüren bu çünkü tek bir odada yapılabilecek şeyler oldukça sınırlı. Belki bitirdiklerimi tekrar okuyabilirim. Alkol alınmaması gerektiği söyleniyor, bu da tıp dışı beyaz yaka doktor uydurması.

Bugün biraz leblebi yiyeceğim, işim çok.

Sevgilerle

Onur Arp.

Öteki Mektuplarım II

 Sevgili günlük,

Sana soğuk ama ateşi yanan bir günden yazıyorum.

Bilirsin ki kışlar benim için zorlu ve dayanması güç geçer. Fakat bu kış oldukça farklı geçiyor. Sıklıkla ıstırap içinde olmama rağmen içimdeki harmoni ve müzik çok daha duyulur bir biçimde. Günlerim fazlasıyla yoğun ve hareketli geçiyor. Deyim yerindeyse aynada bile kendimi göremiyorum. Yaptığım her şeye koşarak yetişiyorum fakat masamı asla ihmal etmem. Alkolle içimdeki mezarlığı yeterince suladım. İki önem verdiğim, başrol yaptığım insanı hayatımdan tamamen çıkardım. Bundan dolayı son derece huzurlu ve mutlu hissediyorum. Haddinden fazla uzattığım iki anlamsız macera.

İşimde çok mutluyum. Gün içinde oturacak vaktim olmuyor ama yaptığım işten fazlasıyla keyif alıyorum. Bulunduğum yerde sevildiğimi, sayıldığımı ve değer verildiğimi hissetmek beni daha da motive ediyor. Kısa sürede iş yerimin prensi olduğumu söyleyebilirim. Patronlarımla da bir aile gibiyiz. 

Günüm nasıl geçiyor dersen uyumam ikiyi buluyor. Yapmak istediğim çoğu şeye vakit bulamıyorum ama önemli değil. Yine de her zaman birkaç kadehe ayıracak vaktim var. Tabii uykuya olan borcumu ödesem son bir ayda en az beş gün aralıksız uyumam gerekir.

Sana bu kışın belki de geçirdiğim en iyi kış olduğunu söyleyebilirim. Evet içimde hüzün hep var ama mevcut duruma hep yenik düşerek kayboluyor gözden. Keyif aldığım ve alacağım şeyler hayatımı, iş sonrasını tamamen kaplıyor. 

Son olarak söyleyebileceğim: "sıklıkla ıstırap içinde olmama rağmen içimde ateşi yanan büyük bir umut ve huzur var."

Sevgilerle