Yeni Hayat

Yeni Hayatı Dante yüzyıllar önce yazdı fakat her hayat aslında yenidir ve hayat boyu birçok yeni hayat yaşanabilir. 

Naçizane ben de hayatımda birçok yenilik ve değişime her geçen gün şahit oluyorum ve zaman ilerledikçe bunu daha güçlü hissediyorum.

Başta düşüncelerim hızla değişti ve değişmeye devam ediyor. Uygulamalarım, davranış ve yöntemlerim değişime uğradı. İnsana, eşyaya bakışım; bir nesneye dokunuşum değişti.

Yeni hayat anlayışımda; üç saniye için üç saatimi veremem. Üç saat için kafamın ütülenmesine izin veremem. Hatır için istemediğim, ruhumu daraltacak bir organizasyona kendimi maruz bırakamam. 

Canımın istemediği kimse ile görüşmüyorum. Eskiden "ayıp olmasın" diyerek işkence gibi hissettiren talepleri geri çevirmezdim. Buradaki en büyük "ayıbın" bana yapıldığını düşünüyor ve artık bunları tümüyle reddediyorum.

Anlık olarak içimden ne yapmak geliyorsa onu yapıyorum. İnanılmaz derecede keyifli bu. Akşam nerede olmak istiyorsam oraya gidiyorum. Nerede rahatsızsam derhal terkediyorum. Neyi nasıl yapmak istiyorsam o şekilde yapıyorum. Yaşamak işte bu.

Tabi insanın en büyük derdi insanla. Yaşamdaki en önemli nokta da iletişim. Her şey bununla başlar ve bununla biter. Arasını nasıl şekillendirirsen hayat budur.

Evet erkek arkadaşları biliyoruz, akıl tatilde birçoğunda artık he deyip sırtlarını sıvazlıyoruz. Fakat kadınlardaki bu ilerleyemeyişi hatta gerileyişi anlayamıyorum. Göz önünde olup her gün yelpaze ile yellenmelerine rağmen akıl grafiğinde inanılmaz bir düşüş var. Kendilerini tanrının kızı olarak kabulleniyorlar. Ne yazık ki -tabii ki tümü değil- birçoğu bir poğaça alamayacak kadar hayattan kopuklar.

İçinde akıl olmayan bir güzellik yalnızca parlak bir ambalajdır benim için. Ve tüm güzel ambalajlar içindekini taşımak içindir, çöptür. Güzellik akılla taçlanırsa değerlidir.

Sohbet edemeyeceğim, eğlenemeyeceğim ya da bir şeyler paylaşamayacağım hiçbir insanla adet yerini bulsun diye uzun uzadıysa oturamam. Üç dakikalık bir şarkı çok daha etkili bundansa. Tabii insansız asla yapamam, yalnız kalamıyorum. Yine de burada oldukça seçiciyim.

Her hata tecrübedir benim için ve hata da değildir. Tecrübe de satın alması çok güçtür ve bunu maddi varlıklarla satın alamazsınız. 

Yaşamak ciddi bir şey diyor bir şair. Yaşamak bu değil. Yaşamak ciddiyete gelmez asıl. Binalar ciddi yaşarlar hayatı, masalar, betonlar. Kaskatıdırlar ve hiç esnemezler. 

Yaşayıp yaşamamak da büyük bir mesele değil kanımca. Yaşam bittikten sonra yaşanmışlığın bir adı kalıyor geriye. 
O da unutulana dek.